წარმოგიდგენთ ბტ. გიორგი გოგაშვილის ნაშრომს
საქართველოს სამხედრო სტრატეგია-
კონცეპტუალური ხედვა

შეგიძლიათ გაეცნოთ ასევე ჟურნალში-  “სტრატეგიული კვლევები” -№2.
თბილისი, 2009; გამომცემლობა “საუნივერსიტეტო წიგნი”

ავტორის შესახებ

თადარიგის გენერალი გიორგი რევაზის ძე გოგაშვილი, დაიბადა 1960 წელს, თბილისში. საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში მსახურობდა 1992-2004 წლებში.1992-96 წლებში სხვადასხვა თანამდებობებზე მსახურობდა საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს სპეციალური დანიშნულების მთავარ სამმართველო¬ში (სამხედრო დაზვერვა) და სხვა ოფიცრებთან ერთად მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა აღნიშნული სამსახურის ჩამოყალიბებასა და განვითარებაში.1996 წლიდან აქტიური სამხედრო სამსახურის დასრულებამდე, მისი საქმიანობა დაკავშირებული იყო ქვეყნის ეროვნული უსაფრთხოებისა და სამხედრო სტრატეგიის ფორმულირებასა და განვითარებასთან. სხვადასხვა პერიოდში იგი იყო: საქართველოს ეროვნული უშიშროების საბჭოს ანალიტიკური სამსახურის წამყვანი სახელმწიფო მრჩეველი; საქართველოს პრეზიდენტის _ სამხედრო ძალების უმაღლესი მთავარსარდლის მთავარი სამხედრო ინსპექციის სამხედრო ინსპექტორი; საქართველოს შეიარაღებული ძალების გენერალური ინსპექციის უფროსი. 2003 წელს, როგორც თავდაცვის

ეროვნული უსაფრთხოების სტრატეგიის შექმნის პრინციპები.
ნაშრომს შეგიძლიათ გაეცნოთ ასევე ჟურნალში-  “სტრატეგიული კვლევები” -№2.
თბილისი, 2009; გამომცემლობა “საუნივერსიტეტო წიგნი”

ანოტაცია

ნაშრომი ეხება სახელმწიფოს სისტემური მოდელის განხილვას. დაზუსტებულია ზოგიერთი ტერმინის მნიშვნელობა, რომელიც ეროვნული უსაფრთხოების სტრატეგიის შექმნისას მოიხმარება. ნაჩვენებია, რომ  როდესაც ვსაუბრობთ უსაფრთხოების სტრატეგიაზე და შესაბამისად ისაზღვრება საფრთხეები, აუცილებელია მათი კლასიფიცირება იმ ძირითადი სისტემების მიხედვით (ცხრა), რომლებიც სახელმწიფოს, როგორც ამ სისტემათა მეტასისტემის სტრუქტურას (მატრიცას) ქმნიან.

ავტორის შესახებ

ალექსანდრე მჭედლიშვილი- დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო პოლიტექნიკური უნივერსიტეტის სინჟინრო ფიზიკის ფაკულტეტი. მუშაობდა საქ.მინერალური ნედლეულის ინსტიტუტის გეოფიზიკურ ექსპედიციაში. 1992 წლიდან საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში (სამხედრო დაზვერვა). 2000–2003 წლებში საქართველოს თავდაცვის მინისტრის აპარატის უფროსი. გაიარა სტაჟირება აშშ, თურქეთისა და რუმინეთის   უმაღლეს სამხედრი–პოლიტიკურ კურსებზე.  2004 წლიდან თადარიგში. ბოლო სამხედრო წოდება – ბრიგადის გენერალი. 2003 წლიდან გეო–სტრატეგიული კვლევების ჯგუფის თანადამფუძნებელი.

იმისთვის,რომ ნათელი წარმოდგენა შევიქმნათ ქვეყანაზე და განვიხილოთ მისი                გეოპოლიტიკური მგომარეობა და ადგილი თანამედროვე მსოფლიოში,საჭიროა გავეცნოთ   ზოგად მონაცემებს ქვეყნის შესახებ.

ირანის ისლამური რესპუბლიკა სამხრეთ-დასავლეთ აზიის ერთ-ერთი ყველაზე დიდი        ქვეყანაა.მისი ფართობი 1648000 კვ.კმ-ს შეადგენს. იგი  ესაზღვრება; თურქეთს, ავღანეთს, პაკისტანს, ერაყს, სომხეთს, აზერბაიჯანსა და თურქმენეთს.მოსახლეობა 67 მლნ. ადამიანს უდრის(2003წ).აქდან 27 მლნ. სპარსელი,9 მლნ. აზერბაიჯანელი და 4 მლნ. ქურთია.ქვეყნის დედაქალაქია-თეირანი.გავრცელებული რელიგიებია შიიტური ისლამი.სუნიტური ისლამი,ზოროასტრიზმი და სხვა.თუმცა უნდა აღინიშნოს რომ უმთავრესი ადგილი მოსახლეობის რელიგიურ ცხოვრებაში შიიტურ ისლამს უკავია.ქვეყნის ძირითადი კანონია-ირანის ისლამური რესპუბლიკის კონსტიტუცია, რომელიც 1979 წელს იქნა მიღებული საერთო ნაციონალურ რეფერენდუმზე.სახელმწიფოს მეთაურია პრეზიდენტი, ხოლო იმაღლესი საკანონმდებლო ორგანო-ერთპალატიანი ისლამური ნაციონალური კრება,ანუ მეჯლისია.ირანის ტერიტორია 24 ოსტანად (პროვინციად) იყოფა.იგი მდიდარია სასარგებლო წიაღირსეულით, განსაკუთრებით ნავთობითა და გაზით.ირანი მსოფლიოს ერთ-ერთი უდიდესი ნავთობმომპოვებელი ქვეყანაა,ხოლო გაზის მარაგით მხოლოდ რუსეთს ჩამორჩება.